جالب اینکه برخی رسانه های عربی، مصائبی را که بر جهان عرب می رود محصول پروژه ای صهیونیستی- صلیبی- صفوی می دانند (برای مثال مراجعه شود به "الأمة الإسلامية تتعرض لهجمة احتلال عسكري “صهيو صليبي صفوي")
روشن است با پیوند زدن یک یک این مفاهیم تاریخی دردناک برای اعراب، جریان تندروی جهان عرب با تحریک احساسات مذهبی اهل سنت، هویت عربی- سنی آنان را در معرض خطر از سوی صهیونیسم (اسرئیل) و صفویه (جمهوری اسلامی) و همچنین صلیبیون (امریکا و اروپا) می پندارد.
مفهوم سازی "صهیو- صفوی" اشاره به چیست؟
با پیشروی های داعش
در سوریه و عراق، این سازمان توانسته به خوبی قدرت نمایی نظامی کند. از سال گذشته که
داعش موصل را به اشغال خود در آورد تا این اواخر که شهر پالمیرا در سوریه و رمادی در
عراق را به کنترل خود در آورد، تحرکات نظامی داعش متوقف که نشده، هیچ، موفقیت های چشمگیری
هم به دست آورده است. این همه پیروزی به رغم آن است که اتئلافی بزرگ مر کب از 40 کشور
جهان به رهبری امریکا طی یک سال گذشته داعش را زیر ضربات خود گرفته است.
از سوی دیگر، تهدید
داعش برای ایران نیز تا بدانجا جدی است که اخیراً مقامات جمهوری اسلامی اعلام کرده
اند که اگر دولت اسلامی داعش به 40 کیلومتری مرزها ایران برسند، تهران متوسل به قوه
قهریه خواهد شد.
این تهدید از سوی
تهران علیه داعش در معنا عبارت است از "جنگ اسلام علیه اسلام" با این تفاوت
که یکی اسلام شیعی را و دیگری اسلام سنی را نمایندگی می کند وگرنه برداشت این دو از
اسلام سیاسی یکی است. این بدان معناست که درک این دو سیستم سیاسی از اسلام نه به عنوان
یک آئین بلکه به عنوان یک ایدئولوژی قدرتگرا (ایدئولوژی که به دنبال قدرت سیاسی است)
یکی است.
به بیان دیگر، آنچه
در صحنه جغرافیایی سیاسی خاورمیانه شاهد هستیم عبارت است از دو مدل حکومتی برآمده از
اسلام سیاسی. این دو مدل عبارتند از: جمهوری اسلامی و خلافت اسلامی.
این به نوبه خود،
نکته ای در خور تأمل است که شاهدیم جغرافیایی سیاسی خاورمیانه اینک به گونه ای رقم
خورده که به وضوح می توان تقسیم شدن منطقه خاورمیانه را به دو اردوگاه متخاصم اما هر
دو به نام اسلام مشاهده کرد.
آیا جالب و در عین
حال درخور تأمل نیست که وقتی پرچم های خلافت اسلامی و جمهوری اسلامی منقش به لا اله
الا الله هستند، این دو سیستم سیاسی نه تنها همسویی سیاسی با هم ندارند بلکه کار را
از رقابت گذرانده و در تخاصم ذاتی با هم قرار دارند؟ عیناً همین پرسش را می توان
در مورد جنگ نیابتی جمهوری اسلامی و عربستان سعودی مطرح کرد که پرچم آن ها منقش به
لا اله الا الله است.
اینکه آیا داعش به
راستی نماد باز تولید شده خلافت و جمهوری اسلامی نماد بازتولید شده دولت صفوی است،
موضوع این نوشتار نیست. آنچه مدعای این مقاله است اینکه اسلام سیاسی (اسلامی که به
دنبال برپایی یک نظام سیاسی است) اینک جغرافیای سیاسی خاورمیانه را به وضوح به دو اردوگاه
تقسیم کرده است. دو اردوگاهی که از قضا نه در همکاری با هم بلکه در تخاصم با هم هستند.
در این تخاصم به نام
اسلام، دستگاه تبلیغاتی هر یک به جریان افتاده تا ماهیتی منحرف از دیگری ترسیم کند.
داعش از نگاه جمهوری اسلامی (و همچنین دیگر کشورهای مسلمان که از داعش احساس خطر می
کنند)، نماینده اسلام واقعی نیست (شیخ ازهر داعش را خارج از دین اسلام دانسته) و داعش
نیز جمهوری اسلامی را محصول پروژه "صهیو- صفوی" معرفی می کند.
مفهوم سازی "صهیو- صفوی" اشاره به چیست؟
اخیرا در برخی
ویدئوهای منتشر شده، داعش نفوذ ایران در منطقه را محصول پروژه صهیونیستی- صفوی
(صهیو- صفوی) اعلام کرده است. اهمیت پرسش فوق در این است که چنین مدعایی نه صرفاً
از سوی داعش که افزون بر آن توسط برخی رسانه های عربی حامی عربستان نیز مطرح می
شود. مفهوم سازی صهیو- صفوی در تبلیغات اینان اشاره به چیست؟
الف ) ارتش صفوی:
در تبین مفهوم
"ارتش صفوی" پیشتر در مقاله ای با عنوان "ارتش صفوی در تبلیغات داعش" گفته شد که
مصطلح ارتش صفوی، اشاره به جمهوری اسلامی و کلیه حامیان منطقه ای او دارد که گسترش
شیعه را در جهان اهل سنت همچون دولت صفویه در سر می پرورانند.
نه تنها داعش
بلکه برخی رسانه های عربی با استفاده از این تعبیر به یک کینه عمیق تاریخی اشاره
دارند و آن اینکه دولت صفویه با تجهیز ارتشی نیرونند، موجبات تضعیف سیستم
"خلافت" (دولت عثمانی) را فراهم آورد.
بنابر این ابداع
و استعمال، مصطلحی به نام ارتش ارتش صفوی به منظور "مفهوم سازی" از کینه
ای تاریخی به کار می رود تا جمهوری اسلامی را بازتولید شده دولت صفوی معرفی کند که
هدف از تحرکات نظامی اش (که از آن با تعبیر ارتش صفوی یاد می کنند) اعمال
"هژمونی" شیعه بر منطقه است. با این مفهوم سازی، داعش و برخی رسانه های
عربی، جمهوری اسلامی را نماد احیای دولت صفوی می داند. همچنان که "هلال
شیعی" در ادبیات برخی رسانه های عربی، نمونه ای دیگر از مفهوم سازی در راستای
مخاطره ای است که گسترش شیعه می تواند بنیاد عقاید اهل سنت را تهدید کند.
ازاینرو، داعش به عنوان نماد باز تولید شده
"خلافت"، خود را در یک جنگ عقیدتی با مدل بازتولید شده دولت صفوی
(جمهوری اسلامی) جا زده و بدین وسیله عقاید جهان اهل سنت را دستمایه اهداف سیاسی
خود برای برپایی یک "دولت اسلامی" کرده است.
برخی رسانه های
عربی حامی عربستان نیز عیناً همین تعبیر را نسبت به نفوذ ایران در منطقه به کار می
برند
ب) پروژه صهیو-
صفوی:
در ستیزی که میان
شیعه و سنی از گذشته بر قرار بود، هستند کسانی که به استناد برخی منابع تاریخی غیر
معتبر ریشه شکل گیری شیعه را به فردی یهودی مسلمان شده به نام عبدالله بن سبأ باز
می گردانند. با چنین ادعایی، اینان شیعه را مذهبی ساخته و پرداخته یهودیان قلمداد
می کنند. ( برای مطالعه مراجعه شود به کتاب "عبدالله بن سبأ و دیگر افسانه
های تاریخی" نوشته سید مرتضی عسکری)
صرف نظر از این
منازعات تاریخی بین شیعه و سنی، در سال های اخیر اتحادیه عرب مکرراً ایران و
اسرائیل را به موازات هم "دو اشغالگر" سرزمین های عربی نام برده و با
برابر نشاندن ایران و اسرائیل مدعی است که یکی از این دو، سرزمین های فلسطینی را و
دیگر جزایری سه گانه خلیج فارس (تنب کوچک و بزرگ و ابوموسی) را اشغال کرده است.
از سوی دیگر، حضور
پر رنگ ایران در عراق، سوریه، لبنان و اخیراً یمن که جنگ نیابتی بین تهران وریاض
را رقم زده، اینک موجب شده برخی رسانه های عربی با نادیده گرفتن خصومتی که میان
ایران و اسرائیل پس از انقلاب 57 شکل
گرفته، نفوذ ایران در منطقه را در قالب پروژه ای صهیونیستی – صفوی تئوریزه کنند.
جالب اینکه برخی
رسانه های عربی، مصائبی را که بر جهان عرب می رود محصول پروژه ای صهیونیستی-
صلیبی- صفوی می دانند (برای مثال مراجعه شود به "الأمة الإسلامية تتعرض لهجمة
احتلال عسكري “صهيو صليبي صفوي")
روشن است با
پیوند زدن یک یک این مفاهیم تاریخی دردناک برای اعراب، جریان تندروی جهان عرب با
تحریک احساسات مذهبی اهل سنت، هویت عربی- سنی آنان را در معرض خطر از سوی صهیونیسم
(اسرئیل) و صفویه (جمهوری اسلامی) و همچنین صلیبیون (امریکا و اروپا) می پندارد.
چنین تئوری
پردازی هایی اینک مستمسک رسانه هایی است که از سوی عربستان تغذیه می شوند همچنان
که دستمایه داعش برای فراخوانان اعراب و سنیان جهت پیوستن به خلافت خود خوانده اش
شده است.
نتیجه:
در حالی که
جغرافیایی سیاسی خاورمیانه به دو اردوگاه شیعه و سنی تقسیم شده و اسلام علیه اسلام
به ستیز برخواسته و هر روز بر ابعاد جنگ نیابتی تهران - ریاض افزوده می شود و
پدیده داعش با قدرت نمایی نظامی بر وخامت اوضاع می افزاید، پر واضح است که در ورای
تخم کین و نفرتی که در چنین نظریه پردازی های وجود دارد و در نتیجه بالا گرفتن جنگ شیعه و سنی، دریایی از خون نهفته
که خاورمیانه را در خود فرو خواهد برد اگر تدبیری از هم اکنون اندیشه نشود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر